Continue reading (English)

Our relationship with water knows a long and rich history. We are surrounded by water and it is central to many of our needs, activities, customs, traditions and rituals. We grow up in water, we move on water, we take care of our bodies and landscapes with water, we come together through water, we ponder about water. The streams and rivers, the lakes, seas and oceans – water is the largest body on earth, it is always moving, it is both sublime and awe-inspiring, and it also manages to slowly seep through the smallest imaginable cracks. We learn about the unknown in its particles, we wonder about the mysteries on its surface, we long for miracles in its depths.

It is not surprising that many properties are attributed to water that transcend its materiality. We know that water takes care of us, that it purifies our body and mind, and we believe that it cleanses us from the mistakes we made, that it relieves us from the struggles we face. Water brings us pleasure and respite: we feel nurtured by taking a shower, we feel connected by immersing our body in a river, we overcome our fear of failure by taking a plunge – we can almost taste happiness in a glass of water.

Our bodies consist largely of water and with water we feel and are connected to each other and the world around us. The distinction between our body and the landscape is less static and isolated than we tend to think. We are all watery bodies that are part of a large hydrology; fluid, dynamic, porous – always in relation to-, everywhere close, never a being, always a becoming. Or, as Astrida Niemanis teaches us in her essay Hydrofeminism; Or, On Becoming a Body of Water: ‘I am a singular, dynamic whorl dissolving in a complex, fluid circulation.’

Water gives and takes. It pulsates and moves. The influences to which it is constantly exposed, from within and without, the positive and negative, are absorbed, housed, remembered and distributed like water, with water and by water – everywhere, always. They float with the current through our landscapes and bodies, it comes and goes like ebb and flow, like waves from deep water. It seeps in and out of tiny pores, on its way to new territories to grow or erode. Our watery body nourishes while it gets contaminated – it pollutes while it is being cared for.

Wellbeing moves like water, with water, through water. It is not localised but flows through our watery bodies, our watery landscapes, our watery communities. Our feelings and emotions, our fears, traumas and loneliness, but also our memories, desires and ambitions – they are constantly in motion; they are neither absolute nor absent; they come together in our bodies like temporary ponds or subterranean lakes. They keep quiet in the undertow, they create a ripple or a wave, they surface like a spring – before they move on with the stream that connects us all. Body and landscape; ‘me’ and ‘you’; wellbeing – everything is like water.

Tasting happiness in a glass of water
Drinking from a fountain
A boat journey to new shores
Gathering at swimming pools

Taking the plunge

We come together at the swimming pools of our lives to enjoy the water and being like water. We remember the pools from our youth and we think about the pools -dreamed or real- that we visit or want to visit in the future. Places where we are like water, with water, in water, as watery bodies, together, as watery communities. Places where we experience the joy of a cannonball’s splash, of diligent laps made by able bodies, of synchronized swimming, of melting ice creams, poolside parties and drunken karaoke – where we can relax, rehabilitate, recuperate and reflect; where we do not have to feel alone; where we leave our worries and fears behind. A sanctuary, for ourselves and together.

The nurturing water from our swimming pools flows like a river of poolside memories through our lives. As we move from pool to pool, we experience moments of (shared) happiness; we gather and enjoy; we become part of different communities and histories. Some pools have been there for many years, others are newly built. Some are from drifting, others are for diving. Some are filled with laughter, others are more quiet. We dip our feet in cold water, we go down a steep slide – splash, ahh, here we are – before we move on to other pools to discover.

Inside Poolside at Hotel Maria Kapel adds another pool to that history – where we come together in a time of social distancing, where we have fun in a time filled with worries, where we care while being cared for, where everyone is welcome to create and share new poolside memories. This pool is an oasis for happiness, wellbeing and collective embodiment. Here, everyone is invited to put their feet in the water and think, talk, sing, dance and laugh by and with the water – and to be like water.

~

To me, and hopefully to many more, Inside Poolside is a temporary escape from a world flooded with crises, viruses, inequality, discontent, deep individualism and the mental challenges that surface from it. Inside Poolside – part nostalgia, partly imagined – takes us (back) to moments of joy and thinks about community and care; where the good is shared and the bad can be overcome; where we are watery bodies, where we make new memories, where we build watery communities.

Lees verder (Nederlands)

Onze relatie met water kent een lange en rijke geschiedenis. We worden omringt door water en het staat centraal in tal van onze behoeftes, activiteiten, gebruiken, tradities en rituelen. We groeien op in water, we bewegen ons voort op water, we zorgen voor onze lichamen en landschappen met water, we komen samen bij het water, we denken na over water. De beekjes en rivieren, de meren, zeeën en oceanen – water is het grootste lichaam op aarde, altijd volop in beweging, subliem en ontzagwekkend, maar het weet zich ook langzaam door de kleinst denkbare kiertjes te manoeuvreren en leren we in haar dieptes het onbekende kennen, het mysterieuze verwonderen en het wonderbaarlijke verlangen.

Het is daarom niet vreemd dat aan water tal van eigenschappen worden toegedicht die het materiaal overstijgen. We weten dat water voor ons zorgt, we geloven dat het ons lichaam en geest reinigt en loutert, dat haar aanraking ons in het reine laat komen met de dingen die in onze levens spelen of die we te boven willen komen. Water brengt ons plezier en respijt: we voelen ons gekoesterd door te douchen, we voelen ons verbonden door ons lichaam in een rivier onder te dompelen, we overwinnen onze angst om te falen door een duik te nemen – we kunnen geluk bijna proeven in een glas water.

Onze lichamen bestaan voor een groot deel uit water en met water zijn en voelen we ons verbonden met elkaar en de wereld om ons heen. Het onderscheid tussen ons lichaam en het landschap is minder statisch en geïsoleerd dan we geneigd zijn te denken. We zijn allemaal waterige lichamen die onderdeel uitmaken van een hydrologie; fluïde, dynamisch, poreus – altijd in relatie tot-, overal dichtbij, wezenlijk in wording, nooit een zijn. Of zoals Astrida Niemanis ons leert in haar essay Hydrofeminism; Or, On Becoming a Body of Water: ‘I am a singular, dynamic whorl dissolving in a complex, fluid circulation.’

Water geeft en neemt. Het pulseert en beweegt. De invloeden waaraan het voortdurend wordt blootgesteld, zowel van binnen als van buiten, de positieve en het negatieve, worden als water, met water en door water geabsorbeerd, gehuisvest, herinnert en gedistribueerd – altijd en overal. Ze drijven mee op de stroom door onze landschappen en lichamen. Het komt en gaat als eb en vloed, als golven uit diep water. Het dringt heel langzaam door de kleinste poriën naar binnen of naar buiten, op weg naar nieuwe plekken om te groeien of eroderen. Ons waterige lichaam verzorgt en wordt verzorgd – vervuilt en wordt vervuild.

Welzijn beweegt als water, met water, door water. Het bevindt zich niet op één plek maar stroomt door ons waterige lichaam, onze waterige landschappen, onze waterige gemeenschappen. Onze gevoelens en emoties, onze angsten, trauma’s en eenzaamheid, maar ook onze herinneringen, verlangens en ambities – ze zijn constant in beweging; ze zijn noch absoluut, noch afwezig; ze komen samen in ons lichaam als tijdelijke vijvers of ondergrondse meren. Ze houden zich kalm in de onderstroom, ze creëren een rimpel of een golf, ze komen naar boven als een bron – voordat ze verder gaan met de stroom die ons allemaal verbindt. Lichaam en landschap; ‘ik en jij’; welzijn – alles is als water.

Geluk proeven in een glas water
Drinken uit een fontein
Een bootreis naar nieuwe kusten
Samenkomen bij zwembaden
Een sprong in het diepe

We komen samen met en bij het water waarmee de zwembaden uit ons leven gevuld zijn. We herinneren ons de zwembaden uit onze jeugd en denken we na over de – gedroomde of echte – zwembaden die we bezoeken of nog willen bezoeken. Plekken waar we bij het water, in het water, met het water, als water waterig (samen)zijn. Plekken waar we genieten van plezierige bommetjes, van ijverig baantjes trekken en synchroonzwemmen, van smeltende ijsjes, poolside parties en dronken karaoke – waar we tot rust komen, revalideren, recupereren en reflecteren; waar we ons minder alleen hoeven te voelen; waar we onze zorgen en angsten kunnen achterlaten. Een toevluchtsoord, voor onszelf en als collectief.

Het zorgzame water uit onze zwembaden stroomt als een rivier van zwembadherinneringen door ons leven. Terwijl we van zwembad naar zwembad bewegen, ervaren we momenten van (gedeeld) geluk; we komen samen en genieten; we worden onderdeel van verschillende gemeenschappen en geschiedenissen. Sommige zwembaden staan ​​er al jaren, andere zijn nieuw gebouwd. Sommige zijn om in te drijven, andere zijn om in te duiken. Sommige zijn gevuld met gelach, andere zijn stiller. We dopen onze voeten in koud water, we gaan een steile glijbaan af – plons, ahh, hier zijn we dan – voordat we verder gaan naar andere baden om te ontdekken.

Inside Poolside in Hotel Maria Kapel voegt een zwembad toe aan die geschiedenis – waar we samenkomen in een tijd van sociale distantie, waar we plezier hebben in een tijd vol zorgen, waar we zorgzaam zijn terwijl er voor ons gezorgd wordt, waar iedereen welkom is om nieuwe zwembadherinneringen te maken en delen. Dit zwembad is een oase voor geluk, welzijn collectieve belichaming. Hier wordt iedereen uitgenodigd om met de voeten in het water te gaan en bij en met water te denken, praten, zingen, dansen en lachen – en als water samen te zijn.

~

Voor mij, en hopelijk voor veel meer, is Inside Poolside een tijdelijke ontsnapping aan een wereld die overspoeld wordt met crises, virussen, ongelijkheid, ontevredenheid, diep individualisme en de mentale uitdagingen die daaruit naar boven komen. Inside Poolside – deels nostalgie, deels ingebeeld – neemt ons (terug) mee naar momenten van vreugde en denkt aan gemeenschap en zorg; waar het goede wordt gedeeld en het slechte te boven wordt gekomen; waar we waterige lichamen zijn, nieuwe herinneringen maken en waterige gemeenschappen vormen.